Widząc ministranta w pasie oraz z krzyżem na piersi, wielu pomyśli sobie - starszy ministrant. Ale jak jest naprawdę? Kim jest animator, czym się zajmuje i jakie ma zadania, oraz jak zostać animatorem? Odpowiedzi na wszystkie te pytanie znajdują się poniżej. Zostaną tu sprostowane wszystkie kwestie dotyczące "krzyżowców" (starszych ministrantów noszących krzyże).

 Nazwa "animator", pochodzi od łacińskiego słowa anima, co znaczy dusza. To skłania do prostego wniosku - animator to ktoś, kto dba o swoją duchowość. Stara się dużo modlić, brać udział w dniach skupienia, pielgrzymkach, czyli wszystkim, co jeszcze bardziej może zwiększyć jego duchowość. Jak wiadomo, dusza to bardzo ważna część człowieka i dbanie o nią przynosi wiele szczęścia dla animatora, jak i osób wokół niego.

Zadaniem animatora w parafii jest formowanie ministrantów, czyli pomoc księdzu w prowadzeniu zbiórek, organizacji wspólnych modlitw, wyjazdów nastawionych na wspólną modlitwę. Przez te czynności animator ma przybliżać do Boga młodszych ministrantów, pokazywać im ważny sens wiary w Zbawiciela."Ministrant starszy" zajmuje się też dbaniem o porządek wśród ministrantów podczas Mszy świętej, jak i poszerzaniem ich wiedzy praktycznej, między innymi w którym momencie dzwonić dzwonkami czy rozkładać korporał. Powinnością animatorów jest także służba podczas ważnych świąt kościelnych, takich jak Święte Triduum Paschalne.

Nim ministrant zostanie animatorem, musi ukończyć kurs. Można przystąpić do niego już w ósmej klasie szkoły podstawowej, tak, by po rocznym okresie przygotowawczym być po bierzmowaniu. Rozpoczynając kurs, wyjeżdża się na krotki wyjazd rekolekcyjny. Po nim każdy jest włączany przez biskupa do grona kandydatów na animatorów i może służyć w pasie. Później następuje wspomniany rok przygotowania, podczas którego kandydat musi zbierać podpisy na szczeblu dekanalnym oraz diecezjalnym, z wydarzeń takich jak Dni Skupienia, Powakacyjna Pielgrzymka Ministrantów, Kolędowanie w Panewnikach czy Rekolekcje Adwentowe i Wielkopostne, orgazniowane specjalnie dla animatorów i kandydatów. Po zebraniu odpowiedniej ilości podpisów na karcie przeznaczonej do tego, kandydat musi wysłać swój list motywacyjny oraz opinię księdza opiekuna z parafii do Diecezjalnego Duszpasterza Ministrantów, który rozpatrzy aplikację. Po pozytywnym wyniku aplikacji, następuje finalny egzamin, składający się z pytań liturgicznych, modlitewnych, interpretacyjnych oraz pytań z wykładów, które miały miejsce na wyjazdach formacyjnych. Po ogłoszeniu wyników następuje czas przyjęcia do grona animatorów. Podczas mszy połączonej z ustanowieniem, biskup zawiesza każdemu chłopakowi krzyż na piersi. Wtedy to staje się pełnoprawnym animatorem służby liturgicznej i kończy kurs. Zakończenie kursu jest tylko pewnym etapem a nie końcem. Ustanowiony animator od tego momentu powinien jeszcze bardziej czynnie i aktywnie włączać się w życie wspólnoty ministranckiej. 

Bycie dobrym animatorem nie jest łatwe, ale z pewnością warto nim być! 

Autor: an. Mateusz Czerner